Biz cennetteydik. Sen, ben, Çiçekçi ve dünya, dışarıyı hiç bilmeden bir mezarlıkta birlikte oynardık.
Çiçekçi gitti, dünya hiç bizim değildi. Sen kaldın, bir de ben. Seçimler hep zordur:
Kalabalıkların, şehirlerin ve zihinlerin ücrasında ölebiliriz. Ya da belki oyun oynarız yine, sen ve ben…
Milyonlarca farklı yüzün ve sözün ardında, sen kendini oynarsın. Ve ben kendimi.