Açıklama
Yenilmek büyük bir gidiştir. Kavga, terk etmediğim tek
umudum. Ellerini ver, hohlayacağım.
“Depremde çok üşümüştür bizim halkımız,” diyorsun.
“Hohlayışını bana emanet edip halkımıza götür,” diyorsun. Sonra,
o iki çocuk çıkıp geliyor. Helin bir yuva, “dağılmış bir yuva.” Daha
fazla dağılmasın diye dokunuyoruz ona, sarılıyoruz sımsıkı. Diğer
taraftan Su: Bekliyor! Çocukları konuşuyoruz, çocuklarımızı, anıları,
belki güleriz diye. “Bir ülkeden başka bir ülkeye doğru” koşuyoruz,
sen eski bir sürgün aşireti kadar acı çekiyorsun, ben ülkesiz bir
badem ağacı oluyorum. Avuçlarım yüzümde uyanıyorum kötü bir
rüyadan. Soğuk, çok soğuk. Avuçlarım sıcak bir iklim arıyor.
Giden bütün iklimler sanki benden kopmuş. Beni terk etmiş
gibi bütün o özlediğim, o uzak iklimler. Oğlumun elleri ellerimde:
Uyandım. Yüzüme bakıp “Baba, yine deprem oldu,” diyor.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.