M. Davran Özer
Nam-ı diğer Kitapsız Davranius. Ilık bir Mart ayında ses verdi hayata. 1992 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü’nü bitirdi. Annesi onu bir özel okulda öğretmen sanıyor ama o Müslüman mahallesinde salyangoz satıcısı.
Şiir, öykü, anlatı, makale ve küçürek öykülerinin yayımlandığı dergiler:
– İblis
– İnsancıl
– Aykırı
– İstanbul Üni. Edb. Kulübü Şiir Seçkisi
– Ekenek
– Güz Sanat Dergisi
– Yeni Dönem Sanat Dergisi
– Ayı Dergisi
– Aksi Dergi
– Karakedi Dergisi
– Evrensel Kültür ve Sanat Dergisi
– Namlu Dergisi
Kitapları:
Tanrım Ben Kaçtım (2021)
Müfredat Dışı Okuma Fişleri (2022)
Üflemeli Hayatlar Senfonisi (2023)
Bütün ömrü başına örülen çoraplara delik açmakla geçti. İş toplantılarında saksıdaki çiçeklerle konuştu. Bulduğu her fırsatta hayaller kurdu, imgelere daldı, ruhunu geleneksel ve modern yamyamlara satmamak için elinden ne geliyorsa yaptı. Dilini kullanmayı sever. Lakin fıtratın kodlarıyla oynayıp haddini aştı ve kulluktan saptı. Radikal Gazetesi’nde uzunca bir süre blog yazarlığı yaptı. Nev-i şahsına münhasır bir bloğu da var. Şu an Mersin’de bir sitenin A bloğunda oturuyor ama sık sık kendi bloğuna kaçıyor. Aklını yitirmemek için aklına kaçırdıklarını yazıyor. En büyük hayali bir sahil kasabasına yerleşip sözcük yetiştirmek.